دولت سیزدهم؛ استمرار پیر سالاری یا آغاز تحول با جوانان مستعد

مهدی شیرازی آقاگلی؛ فعال رسانه ای و روزنامه نگار آنچه که این روزها بیش از پیش دغدغه اهل سیاست و رسانه شده، تصمیم نهایی رییس دولت سیزدهم در انتخاب کابینه است، آنهم با وجود لابی های سهم خواه ها، خود حق پندار ها و مخصوصا آنهایی که صدایشان از گلوی دختر فلان مدیر درآمد که پشت تریبون مجلس ویژه خواری های خانوادگیشان را امری عادی و سهم شان از سفره انقلاب دانست.

یا مثلا آقایانی که از بدو تولد این انقلاب در جامه مدیریت رشد کردند، چند دهه بر همین منوال بر کرسی ریاست نشستند، محاسن سفید کردند و در دهه های مختلف بر اساس قانون پایستگی مدیریت در ایران با همان صندلی از سمتی به سمت دیگر منتقل شدند.

در همین جابجایی ها جوانان خوشفکر، خلاق و نخبه امتحان پس داده دوان دوان با پرونده ای از ایده هایشان دنبال آقایان مدیر سکندری خوردند و آخر سر آنانکه بر خر مراد سوار بودند به اینها نیم نگاهی هم نکردند.

گرچه پیش از این جوانان در پیروزی انقلاب و هشت سال دفاع مقدس امتحانشان را به نحو احسن و غیرقابل باور پس دادند، اما عده ای هم در این بین، انقلاب را گنجی خودیافته دانستند که حالا حق هرگونه دخل و تصرف در آن را دارند.

و در مقابل نسلی داریم که از همان سال های ابتدای انقلاب چشم گشوده اند، در دامان انقلاب قامت بلند کرده اند و در عرصه های مختلف مایه سربلندی