«پدر» روایتی متفاوت از آلزایمر از دریچه نگاه یک مبتلا

مهم نیست که بیماری تا چه حد شدید باشد؛ آلزایمر یا هر بیماری ذهنی مرتبط دیگر، باعث می شوند فرد مبتلا آرام آرام نام افراد، مکان ها، چهره ها و در نهایت ذره ذره بخش های شخصیت خود را به فراموشی بسپارد.

- فیلم سینمایی پدر اثر فلوریان زلر، روایتی متفاوتی از ابتلای یک پیرمرد به آلزایمر است؛ روایتی که از دریچه نگاه این پیرمرد مبتلا می بینیم و به همین دلیل پس از درک داستان، با شوک مواجه می شویم؛ فیلمی که بیش از کارگردانی مدیون بازی درخشان آنتونی هاپکینز است.

به گزارش سایت قطره و به نقل ازتابناک ؛ اکثر آثاری که درباره افراد دچار بیماری فراموشی ساخته می شوند، داستانی حول تاثیرات این بیماری روی نزدیکان افراد بیمار را روایت می کنند.

فیلم پدر اما، در تلاش است این موضوع را به گونه دیگری، یعنی از پنجره دید فرد مبتلا به بیماری به نمایش بگذارد.

کارگردان فیلم، فلورین زلر، برای دست یافتن به این امر، از ایده های لوییس بونوئل الهام می گیرد.

این ایده با اجازه دادن به چندین کاراکتر برای ایفای یک نقش، این اجازه را به سازندگان فیلم می دهد که سناریو های با پیچیدگی بیشتر خلق کنند.

استفاده از این تکنیک در فیلم پدر نیز، موجب شده است سازندگان پیچیدگی بیشتری را بتوانند به مسیر زندگی فرد مبتلا به آلزایمر القا کنند و واقعیت را از دید یک بیمار تا حد امکان به اثر سینمایی نزدیک