تأملی بر یک دروغ و بداخلاقی

دکتر حسین میرمحمدصادقی - برای این حقیر از قبل مسلم شده بود که حتی اگر در جلسه روز سه شنبه 25 خرداد فقط آیات قرآن را می خواندم هم باز عده قلیلی (با کمک یک رسانه تخصصی!) بنا را بر جوسازی به هر دلیل و بهانه ای گذاشته بودند.

اینک، صرفاً بنا به اصرار برخی از دوستان و به خاطر حرمت گذاشتن به پیشنهاد آنها، برخلاف شیوه معمول خودم که معمولاً بی اعتنایی نسبت به این نوع بداخلاقی ها بوده است، این چند سطر را برای کسانی که واقعاً به دنبال حقیقتند، قلمی می کنم؛ هرچند مطمئنم غوغاسالاران از این هم بهانه ای برای فعال کردن آتش توپخانه خود خواهند یافت! دنیای عجیب و شگفتی است.

آن کس که با تأکید چندباره بر این نکته که حضور وکیل در یک پرونده به صدور رأی عادلانه و قانونی کمک خواهد کرد، و حضور وکیل در هر دعوایی برای کمک به قاضی در احقاق حق است و نه یاری رساندن به موکل در آنچه که می داند باطل است و وی مستحق آن نیست، و با این سخن خود سعی در ارتقای شأن و منزلت وکلا در ذهن جامعه و اثبات بال دوم فرشته عدالت بودن آنها دارد، به ضدیت با وکیل و نهاد وکالت متهم می شود؛ و آن کس که با ردّ این سخن در واقع مفهوم مخالف سخنش این می شود که وکلا حتی در آنچه که مسلّم می دانند ناحق است هم به موکل خود کمک می کنند، و با این حرف خود، شأن و منزلتی برای وکیل در اذهان جامعه و قضات باقی