بی ثباتی نانوذرات DNA بررسی می شود

به گزارش سایت قطره و به نقل ازگروه فناوری خبرگزاری دانشجو، دیویتا ماتور، در حال مطالعه دسترسی سیتوزولی و بی ثباتی نانوذرات DNA است.

برخی از روش های درمانی مانند CRISPR-Cas 9 و خاموش کردن ژن نیاز به تحویل کارآمد اسید های نوکلییک عملکردی به سلول سیتوزول و هسته دارند.

- دسترسی سیتوزولی و بی ثباتی نانوذرات DNA با هدف طراحی و تولید نانوحامل های کاراتر با اختصاص بودجه ای ویژه، بررسی می شود.

به گزارش سایت قطره و به نقل ازگروه فناوری خبرگزاری دانشجو، دیویتا ماتور، در حال مطالعه دسترسی سیتوزولی و بی ثباتی نانوذرات DNA است.

برخی از روش های درمانی مانند CRISPR-Cas 9 و خاموش کردن ژن نیاز به تحویل کارآمد اسید های نوکلییک عملکردی به سلول سیتوزول و هسته دارند.

متأسفانه، چنین روش های درمانی در حال حاضر فاقد سازوکار های رهایش مناسب هستند و این موضوع از کاربرد گسترده آن ها جلوگیری می کند.

اسید دی اکسی ریبونوکئلیک (DNA) خود آرا به عنوان حامل های درمانی با کمترین اثر سمیت سلولی در مطالعات درون تنی و برون تنی مورد استفاده قرار گرفته است.

در حالی که شواهد نشان می دهد حاملان دارویی مبتنی بر نانوذرات DNA توسط سلول های پستانداران از طریق اندوسیتوز می توانند جذب شوند، اما این که چگونه این نانوذرات DNA می توانند بر سرنوشت تخریب ناشی از اندوسیتوز غلبه کرده و به سیتوزول برسند و پس از آن، به طور کنترل کننده ث