ماجرای پارکی که سال ها در غرق معتادها بود

قرار بود تا یک ساعت دیگر در «پارک شوش» ابتدای خیابان «ری» جشنی بزرگ برای همه اهالی محله شوش برپا شود؛ اما آن قدر زود رسیده بودیم که نه از برگزارکنندگان جشن خبری بود، - حوزه شهری، خبرگزاری فارس؛ سودابه رنجبر: زود رسیده بودم و همه حُسنش به همین بود.

قرار بود تا یک ساعت دیگر در پارک شوش ابتدای خیابان ری جشنی بزرگ برای همه اهالی محله شوش و به ویژه کودکان کار این حوالی برپا شود؛ اما آن قدر زود رسیده بودم که نه از برگزارکنندگان جشن خبری بود، نه از مهمان های دعوت شده.

البته پارک خالی نبود، زیر تیغ آفتاب تند، مهمان های همیشگی، حاضر به یراق آماده چرت زدن بودند.

همه این جشن به مناسبت حضور همین آدم های در حال چرت بود آدم های بی خانمان و معتاد.

نه اینکه جشن بگیرند تا این آدم های در حال چرت خوششان بیاید، بمانند و لذت ببرند نه! می خواستند جشن پرسروصدایی برپا کنند تا با زبان خوش به همه آن هایی که در حال چرت زدن بودند بفهمانند، این پارک متعلق به همه اهالی محله است.

این پارک برای خانواده هاست.

برای بچه هاست.

نه جایی برای چرت زدن شما و مکانی برای استفاده از مواد مخدر.

همین زود رسیدن باعث شد تا شاهد این تعارض باشم.

شاهد فاصله ای بین سکوت تا هیجان.