مشکلات اقتصادی را چطور با بچه ها مطرح کنیم؟/جایگزینی تفکر «وفور» در خانواده

پدر خانواده با نگرانی به خانه می آید و می گوید که هزینه ها خیلی بالا رفته و دخل و خرجش با هم جور نیست.

فامیل ها بعد مدتها دور هم جمع شده و از قیمت سکه و ارز و دلار تا شیر و ماست می گویند درحالیکه بچه ها با یک جفت چشم نگران آنها را نگاه می کنند و پیش خود می گویند .

- می گوید که فلان جنس گران شده یا وسایل ماشین را نتوانستم بخرم چون گران است و بعد هم شما پشت سر او می گویید، امروز برای خرید شیر و ماست هم که رفتید متوجه شدید که بیست درصد اجناس  گران شده و دیگر معلوم نیست از فردا بتوانیم چیزی برای خانه بخریم یا نه! حال تصور کنید که در یک مهمانی هستید و همه دارند از افزایش نرخ ارز و سکه و بازار مسکن و چیزهایی که گران شده است می گویند و بچه ها هم نشسته اند و گوش می دهند! تمامی جملاتی که در پاراگراف بالا مطرح شد همه بار معنایی منفی از بی ثباتی جامعه و زندگی برای بچه هایی دارند که در شرایط سنی مختلف هر یک تعابیر متفاوتی از این عبارات می کنند؛ اینکه مثلا جامعه قابل سکونت نیست یا پدر و مادرشان شاید نتوانند آنها راتامین کنند و آینده آنها چه می شود؟ حال شاید برخی از والدین تصور کنند که بچه ها می بایست با مسائل اقتصادی آشنا شوند و نباید در پر قو زندگی کنند اما عده ای از روان شناسان اعتقاد دارند که بچه ها نباید در جریان مشکلات مالی خانواده و جامعه ق