چند پرسش از نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری

بعید می دانم از زمانی که انتخابات به عنوان یک شیوه برای برگزیدن صاحبان قدرت به رسمیت و مطلوب شناخته شده، در هیچ جامعه ای و تا امروز نمونه ای داشته باشیم که تا یک ماه مانده به انتخابات همچنان نامزدهای اصلی معلوم نباشند.

- به گزارش سایت قطره و به نقل ازتابناک ، عباس عبدی در ادامه یادداشت خود در روزنامه اعتماد نوشت: در ایران نیز اگر از سال 1376 به این سو را که نگاه کنیم، تقریبا 6 ماه یا حداقل 3 ماه پیش از انتخابات فعالیت های جدی شروع می شد و مردم در جریان نگاه های انتخاباتی قرار می گرفتند.

به طور قطع این تاخیر ناشی از حجب و حیا و قدرت طلب نبودن افراد نیست که می دانیم این ارزش ها دیگر فروشنده ای ندارد، حتی اگر خریدار داشته باشد.

علت ماجرا را باید در شکل گیری نوعی از اختلال سیاست در عرصه عمومی ایران دانست.

احزاب و گروه های اسم و رسم دار به حاشیه رانده شده اند، همه مدعی حضور مستقل در انتخابات هستند، شکل گیری احزاب و گروه های جدید نیز مشکل است، در نتیجه افراد به صفت شخصی و منفرد وارد میدان می شوند.

کسانی که طی 8 سال گذشته، یا شناخته نبوده اند یا جز در موارد اندکی فعالیت سیاسی نکرده اند و کارنامه آنان چه به لحاظ شخصی و چه به لحاظ جمعی قابل ارزیابی و نقد نیست و حتی خودشان نیز درک دقیقی از جامعه ندارند، از جملاتی که هنگام ثبت نام گفتند معلوم است.