سهراب و کیانوش؛ سوختن امیدها و دلارها/ حدادی؛ چراغ فانوس روشن است!

از سه ورزشکاری که مسئولان ورزش ایران روی مدال آوری آنها در بازیهای المپیک توکیو حساب ویژه ای باز کرده بودند دو نفر در راه کسب سهمیه ناکام ماندند و یک نفر هم شرایط مطلوبی ندارد.

- - گروه ورزش: گرفتن یک مدال طلا در رویداد بزرگی چون المپیک به قدری برای کشورهای پیشرفته اهمیت و ارزش دارد که خیلی زودتر از هر دوره بازی ها برای دستیابی به آن برنامه ریزی می کنند؛ اینگونه که مستعدین توانمند در کسب این رنگ مدال را شناسایی و سرمایه گذاری کلانی در راستای رسیدن به این مهم انجام می دهند.

ورزش ایران اما به دلیل نداشتن هیچ برنامه بلندمدتی عملا از این سرمایه گذاری خالی است .

به همین دلیل معمولا سعی بر این است که با روش گلخانه ای قهرمانان و شانس های کسب مدال برای حضور در المپیک شناسایی و آماده شوند.

البته در اکثر اوقات این نوع برنامه ریزی ها به مدال منجر نمی شود و اینگونه تیر مسئولان ورزش به سنگ می خورد.

مصداق بارز این ادعا اتفاقاتی ناامیدکننده ای است که گریبانگیر سه ورزشکار نامدار و مطرح ایران شده و آنها را با وجود توجه گسترده ای که به سمت شان بود و بودجه هنگفتی که صرف شان شد، از مدال المپیک و حتی سهمیه این بازی ها دور کرده است.

سهراب مرادی؛ 10 هزار دلاری که به هیچ رسید برای دو مرحله جراحی و درمان وی در آلمان داشت به این امید که مرادی بتواند بر