تسخیر بی سر و صدای دنیای نوجوانان ایرانی توسط چشم بادامی ها

همیشه دوست دارم تجربه زندگی تو یک کشور دیگه رو داشته باشم اما راستش اینه که دوست دارم این کشور فقط کره باشه نه ایتالیا و فرانسه یا آمریکا.

- همشهری نوشت: کره جنوبی را از نزدیک ندیده اند، اما بیشتر از هر جغرافیای دیگری آن را می شناسند.

انگار سئول، سئونگنام، گویانگ، چئونان و آنسان را کوچه به کوچه و خیابان به خیابان گشته و با هم آوازهای کره ای را بارها و بارها خوانده اند.

فصل مشترکشان سریال های کوتاه است و موسیقی ای که از شرق دور خودش را به قلب خاورمیانه رسانده.

آنقدر شیفته و دلباخته اند که آموختن زبان کره ای را در نوجوانی آغاز می کنند و لباس ها و سبک زندگی شان را مطابق با ستاره های چشم بادامی برمی گزینند.

کیمیا یکی از هزاران هوادار کی پاپ ها و کی درام هاست.

او می گوید: قطعا فرار از اردوگاه بهترین و زیباترین کتابی نیست که خوندم اما آنقدر فیلم و موزیک ویدئو درباره ش دیدم و شنیدم که می تونم بگم باهاش زندگی کردم و بزرگ شدم.

فرار از اردوگاه از همه رمان های اروپایی و آمریکایی که خوندم، حس بهتری بهم داده.

انگار درباره قسمتی از وطن دورافتاده م باشه.

وطنی که شبیه کره جنوبیه .

25سال دارد.

معماری خوانده و در اصفهان زندگی می کند.

پایان نامه خود را درباره معماری ساختمان سفارت کره جنوبی در تهران نوشته است.