امام چگونه رییس ساواک را سر جای خود نشاند؟

خبر آزادی امام همه کشور را در برگرفته بود و مردم شادمان از این رویداد، که رژیم شاه در توطئه ای دیگر، قصد تلخ کردن کامشان را داشت که با درایت امام، - را نیز در پی داشت.

مرحوم آیت الله محمدرضا توسلی از اعضای دفتر امام، به نقل خاطره ای در این باره پرداخته است: بعد از آزاد شدن امام از زندان رژیم شاه، روزنامه اطلاعات در سرمقاله مطلبی نوشته بود که روحانیت با دستگاه سازش کردند.

امام سخنرانی مفصلی در تکذیب این مطلب فرمودند.

سرهنگ مولوی معروف، رییس ساواک تهران را برای عذرخواهی خدمت امام فرستادند.

او می خواست این ملاقات خصوصی باشد، اما از آنجایی که روش امام نبود که با هیچ کدام از رجال سیاسی؛ چه دولتی و چه غیره در خلوت ملاقات داشته باشند، دستور فرمودند عده ای در اتاقی که او می آید حضور داشته باشند.

در همین رابطه بخوانید: حسب الامر ایشان عده ای در جلسه حضور پیدا کردند.

از جمله بنده هم بودم.

مولوی شروع به صحبت و عذرخواهی کرد که اشتباهی شده است.

در این هنگام جمله ای که شاید بوی تهدید از آن می آمد صادر شد.

مولوی گفت آقا نگذارید که ما به وظیفه سربازی مان عمل کنیم.

یک مرتبه امام در حالی که انگشت سبابه خود را بر سینه مبارک می زدند با عصبانیت فرمودند: "من هم سرباز اسلام هستم، نگذارید که ما به وظیفه سربازی مان عمل کنیم.