به گزارش سایت قطره و به نقل ازگروه فناوری خبرگزاری دانشجو، محققان در حال تهیه ی دقیق ترین نقشه از بازو های مارپیچی کهکشانی در همسایگی ما به وسیله ی تلسکوپ گایا (Gaia) آژانس فضایی اروپا بودند که این منطقه را کشف کردند و آن را در مقاله ای جدید گزارش کردند.
- ستاره شناسان منطقه ای جدید در کهکشان راه شیری یافتند که مملو از ستاره های آبی روشن است که در شرف انفجار هستند.
به گزارش سایت قطره و به نقل ازگروه فناوری خبرگزاری دانشجو، محققان در حال تهیه ی دقیق ترین نقشه از بازو های مارپیچی کهکشانی در همسایگی ما به وسیله ی تلسکوپ "گایا" (Gaia) آژانس فضایی اروپا بودند که این منطقه را کشف کردند و آن را در مقاله ای جدید گزارش کردند.
این منطقه که در میان بازوی شکارچی (Orion Arm) (جایی که منظومه ی شمسی ما قرار دارد) و صور فلکی پرسئوس (Perseus) قرار دارد، کمربندی میان دو بازوی مارپیچی است و مملو از ستارگانی عظیم، سه برابر خورشید، با رنگی آبی و حرارتی بالاست.
این ستارگان که دانشمندان آن ها را به دلیل بزرگ و آبی بودن OB می نامند، نادرترین، داغ ترین، کم عمرترین و بزرگ ترین ستاره های کهکشان هستند.
واکنش های شدید هسته ای که درون آن ها رخ می دهد آن ها را شش برابر بیشتر از خورشید داغ می کند و انفجار های عظیمی که به عمر آن ها پایان می دهد و "ابرنواختر" نامیده می شود باعث پخش شدن عناصر سنگین که برای ایجاد حیات پیچیده ضروری هستند در سراسر کهکشان می شود.
مایکل آنجلو پانتالئونی گونزالس (Michelangelo Pantaleoni González)، یکی از نویسندگان این مقاله و محقق مرکز اخترزیست شناسی اسپانیا به لایو ساینس گفت: ستاره های OB بسیار نادر هستند و در کهکشانی با 400 میلیارد ستاره شاید تعداد آن ها کمتر از 200 هزار عدد باشد؛ و از آنجا که آن ها مسئول تولید بسیاری از عناصر سنگین هستند می توان آن ها را فراهم کننده ی مواد شیمیایی کهکشان دانست و به لطف از بین رفتن چنین ستارگانی مدت ها قبل، ژئوشیمی کره ی زمین به اندازه ی کافی پیچیده شد تا بیوشیمی به وجود بیاید.
به گفته ی محققان: هر کجا که ستاره های آبی یافت شوند، آن مناطق فعال ترین و زنده ترین مناطق کهکشان هستند.
محققان نقشه ی ستارگان را با اندازه گیری فاصله آن ها تا زمین با استفاده از روشی به نام اختلاف منظر ستاره ای تهیه کردند.
با مقایسه ی قرارگیری ستاره ها از جهات مختلف در طول گردش زمین به دور خورشید، محققان توانستند فاصله ی آن ها را اندازه گیری کنند.
با استفاده از این روش به همراه اطلاعات به دست آمده از تلسکوپ "گایا"، این گروه نقشه ی ستارگانی در فاصله ای فراتر از هر نمودار دیگری در مکانی که تصور می شد خالی باشد، ترسیم کردند.
پنتالئونی می گوید: بعد از ماه ها کار موفق شدیم این نقشه ی زیبا را برای اولین بار ببینیم.
من حس کاوشگری در "عصر روشنگری" را داشتم که اولین نقشه ی دقیق جهان را مشاهده می کند، اما در مقیاسی دیگر.
من با دیدن گستردگی کهکشان های اطراف احساس کوچک بودن می کنم.
دانشمندان با مشاهده ی حرکت این ستاره ها در یک جهت مشخص و یکسان اثبات کردند که این منطقه ی تازه کشف شده بخشی از دیسک کهکشانی مارپیچی است که بیشتر مواد کهکشان ما را تشکیل می دهد و یک مجموعه ی تصادفی هم محور از ستاره ها نیست.
آن ها همچنین فهمیدند که با بررسی مکان قرارگیری این ناحیه که در بالای دیسک کهکشانی قرار دارد می تواند اطلاعاتی در مورد گذشته ی کهکشان شیری در اختیار ما قرار دهد.
هدف بعدی محققان ترسیم نقشه هایی دیگر از ستاره های آبی است که به یافتن اطلاعات بیشتر در مورد ساختار کهکشان مان به ما کمک می کند.
محققان یافته های خود را در تاریخ 19 مارس در مجله ی Monthly Notices of the Royal Astronomical Society منتشر کردند.
کلید واژه ها: آژانس فضایی اروپا - کهکشان راه شیری - منطقه - کهکشان - آژانس فضایی - گزارش - جدید - خبرگزاری - راه شیری - کهکشانی - محققان - فناوری - تلسکوپ - ستاره شناسان - اروپا - ستاره - فضایی - آژانس - مقاله - قرار - گروه - گایا - نقشه - مملو - شیری - میان - سه برابر - کمربندی - انفجار - منظومه
