بیمارها گفتند الهی عاقبت به خیر شود

وقتی به ملاقات پسرخاله مان در بیمارستان رفتیم دیدیم همه همراهان 4 بیمار دیگر در اتاق را مرخص کرده است.

به همه شان گفته بود بروید به کار و زندگی تان برسید.

- گروه جامعه خبرگزاری فارس- همیشه نسبت به کلمه محرومان از خودش حساسیت بالایی نشان می داد.

خودشان ساکن روستایی در حوالی شهرستان حور فاریاب زندگی می کردند.

ناگفته پیداست در اطراف او همیشه بودند کسانی که حس می کرد باید دستگیر آن ها باشد.

حس مسئولیت پذیری همیشه با او بود و عشق به دیگران حتی به غریبه ترین آدم ها باعث می شد خیلی ها بی حساب و کتاب خاطر او را بخواهند و دل شان را به مهربانی بی قاعده او گره بزنند.

خاطره نزدیکان شهید علیرضا امیری حکایت از همین دلسوزی عمیق او نسبت به خانواده های کم برخوردار دارد.

عشقی که سرآخر دامن گیر او شد و در همین راه جان عزیزش را فدای خدمت به محرومان روستا های دورافتاده قلعه گنج کرمان کرد.

***معلم بی بضاعت ترین ها می شد عموی علیرضا رابطه ای صمیمانه با او داشت.

مدت ها با هم زندگی کرده اند و خاطره های درخشانی از او در ذهن عمویش باقی مانده است.

او می گوید علیرضا با دست خالی هم پیگیر احوالات و مشکلات خانواده های ضعیف بود و با هر چه در آستین داشت به خدمت آن ها می شتافت: علیرضا تا مقطع کارشناسی ارشد درس خواند.