ظاهر بزک کرده دین را ترجیح می دهیم

رضا اسماعیلی با بیان آفت شعر روز و روزگار ما از این که ظاهر بزک کرده دین را بر باطن پیراسته و مُنقح آن بیشتر ترجیح می دهیم می گوید.

- رضا اسماعیلی با بیان آفت شعر روز و روزگار ما از این که ظاهر بزک کرده دین را بر باطن پیراسته و مُنقح آن بیشتر ترجیح می دهیم می گوید.

این شاعر در یادداشتی که به مناسبت میلاد امام علی (ع) و با موضوع بررسی شعر آیینی در اختیار ایسنا قرار داده، نوشته است: آفت شعر روز و روزگار ما، افراط در چگونه گفتن و غفلت از چه گفتن است.

این آفت در شعر آیینی در قالب صورت گری و صورت پرستی جلوه می کند.

غفلت از ملکوت سیرت و هبوط در برزخ صورت .

پرداختن به صورت یعنی چسبیدن به پوسته دین و به حاشیه راندن درونه دین.

یعنی آراستن ظاهر و کاستن از باطن.

شاید حکایت زیر تا حدودی گویای این مسئله باشد که ما ظاهر بزک کرده دین را بر باطن پیراسته و مُنقح آن بیشتر ترجیح می دهیم: می گویند روزی مُلا با لباسی پاکیزه اما ساده به مجلس میهمانی رفت.

اما چون لباسش ساده بود، در او به دیده تحقیر نگریستند و در ذیل مجلس نشاندند.

ملا به خانه رفت و لباسی مجلسی و پرزرق و برق پوشید و به میهمانی برگشت.

این بار بر صدر مجلس نشست و مورد اکرام و احترام فراوان قرار گرفت.