دانستنی هایی درباره «افتادگی پا»

افتادگی پا می تواند به دلیل آسیب دیدگی اعصابی که عضلات بالابرنده پا را کنترل می کنند، رخ دهد.

اعصاب تحت تاثیر قرار گرفته ممکن است در زانو یا قسمت پایین ستون فقرات قرار داشته باشند.

- افتادگی پا شامل دشواری در بلند کردن قسمت جلو پا می شود که می تواند چالش هایی را هنگام راه رفتن ایجاد کند.

این یک علامت رایج ، افراد دارای این علامت به طور معمول با بلند کردن زانو، مانند این که در حال بالا رفتن از پله هستند، راه می روند.

دیگر علائم مرتبط با عضله و عصب بیماری ام اس می توانند چالش های ناشی از این شرایط را افزایش دهند.

گزینه های درمان بسیاری برای افتادگی پا از آتل ها تا فیزیوتراپی و عمل جراحی وجود دارند.

آنها ممکن است به طور کامل گام برداشتن عادی را بازیابی نکنند، اما اغلب می توانند علائم را به میزان قابل توجهی کاهش داده و راه رفتن فرد را تسهیل کنند.

افتادگی پا و بیماری ام اس به دلیل این که بیماری ام اس ارتباط بین مغز و بدن را مختل می کند، مشکلات مرتبط با عصب شایع هستند.

احساس گزگز یا بی حسی در اندام های انتهایی مانند دست ها و پاها اغلب نخستین نشانه های بیماری ام اس هستند.

مشکلات سیستم عصبی می توانند به عوارضی جدی تر تبدیل شوند.

افتادگی پا در نتیجه ضعف در عضله تیبیالیس قدامی که توسط عصب پرونئال عمقی کنترل می شود، رخ دهد.