سند آمایش آموزش عالی؛ خوب، ولی ناکافی/ لزوم ارائه راهکار های عملیاتی تر برای رفع مشکل آموزش کشور

یک میلیون؛ داریم درباره تعداد انسان هایی صحبت می کنیم که هر سال آینده خود را به دانشگاه و مسیر تحصیلات آکادمیک گره می زنند.

- اینکه در بین تمام نهاد های متولی نظام آموزشی کشور، چرا شورای عالی انقلاب فرهنگی باید به این مسئله ورود کند و چقدر تخصص و منابع لازم را در اختیار دارند تا چنین مشکلی را واکاوی کنند خودش جای بحث مفصلی است که قرض این گزارش بررسی این موضوع نیست.

سندی پر از کلیشه های مدیریتی اگر در یک خط این سند را بخواهیم تعریف کنیم شاید بهتر است بگوییم: خوب هایی که چاره ساز نیستند .

سر تا سر این سند پر است از بایدهایی است که برای وزارت علوم و وزارت بهداشت تعیین شده است و آرزوی یک راه کار عملی را به دلمان گذاشت.

از ادغام موسسات آموزشی تا تجزهیز مراکز آموزشی و حمایت از دانشجویان آنهم فقط در حد یک پیشنهاد که راهکارش را باید خود دو وزارت خانه ارائه دهند تنها نکات برجسته این سند هستند ماده های 2 و 3 را به خود اختصاص داده اند.

وزارتخانه هایی که اگر بنا بود راهکار تولید کنند تا الان برای این کار فرصت بسیار کافی در اختیارشان بود و در واقع محول کردن دوباره این مسئولیت به آن ها می تواند صرفا جنبه نمایشی داشته باشد.