یک سال مهمان نداشتیم آب دستش بدهیم

نایب رییس جامعه بومگردی کشور درباره چگونگی نظارت بر فضاهای سنتی و اقامتگاه های بومگردی می گوید: با وجود نظارت مستقیم و مستمر دستگاه های مختلف از نیروی انتظامی گرفته تا وزارت اطلاعات، - نایب رییس جامعه بومگردی کشور درباره چگونگی نظارت بر فضاهای سنتی و اقامتگاه های بومگردی می گوید: با وجود نظارت مستقیم و مستمر دستگاه های مختلف از نیروی انتظامی گرفته تا وزارت اطلاعات، چگونه هنوز نظارت و مجوز این اقامتگاه ها محل سوال است؟! اکبر رضوانیان که ریاست جامعه بومگردی استان اصفهان را نیز به عهده دارد، به ایسنا گفت: همه تاسیسات گردشگری سال سختی را سپری کردند؛ در این یک سال مهمان نداشتند که یک لیوان آب دستش بدهند، چگونه می گویند در برخی از این خانه ها برای مهمان شراب سرو می شود؟!" او اظهار کرد: بارها درخواست و تاکید شده مانع گسترش و فعالیت اقامتگاه های غیرقانونی شوند.

روستاهای زیادی داریم که فقط دو اقامتگاه بومگردی دارند درحالی که تعداد زیادی خانه بدون مجوز در کنار آن ها فعالیت می کنند، این خانه ها هیچ ارتباطی به بومگردی ها ندارند و ما هم به فعالیت آن ها معترض هستیم.

رضوانیان با بیان این که برای کسب مجوز اقامتگاه بومگردی باید مراحل زیادی طی شود و نظارت ها مستمر از سوی دستگاه های مختلف صورت می گیرد، افزود: مثلا اداره میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی در هر استان ناظر بر مسائل فنی، تاریخی و ثبت ملی ساختمان است.

اداره های بهداشت، نظارت های مربوط به آشپزخانه، محل تهیه غذا و آشپزها را انجام می دهند.

پلیس نظارت بر اماکن نیروی انتظامی نیز با نظارت های سرزده مهمان ها را کنترل می کند و اگر بومگردی و یا اقامتگاهی، مهمان بدون مدارک پذیرفته باشد، بلافاصله پلمب می شود.

آتش نشانی هم بر امنیت اقامتگاه ناظر است و پیش از صدور مجوز، مدیریت و صاحب اقامتگاه و برخی نیروها نیز از اداره اطلاعات استعلام می شوند و سوابق آن ها بررسی می شود.

با وجود این تعداد دستگاه ناظر و سختگیری در صدور مجوز، چرا هنوز برخی سوال می کنند چه کسانی و کجا روی بومگردی ها نظارت دارند؟! شاید آن هایی که در این باره اظهارنظر کرده اند در این باره اطلاعات ندارند.

او سپس این سوال را مطرح کرد که آیا این دلیل قانع کننده ای است که هر شخصی از هر جایگاهی برخی اتفاقات را که مورد تایید ما هم نیست، به همه بومگردی ها و صاحبان تاسیسات گردشگری تعمیم دهد؟ این اقامتگاه ها مطابق قانون جمهوری اسلامی مجوز دارند و تحت نظارت هستند.

رضوانیان با بیان این که خانواده محور بودن بومگردی ها سبب شفافیت در ساختار آن ها شده که اصلِ آن در تضاد با فساد است، گفت: بومگردی ها اغلب در بافت روستایی و تاریخی شهرها ایجاد شده اند؛ در کنار مسجد و حسینیه و مکان هایی که با اعتقادات و فضاهای بومی منطقه درهم تنیده شده است.

نیروی حاضر در آن ها معمولا از جامعه محلی است و با آن ها تعاملاتی دارد.

بنابراین بومگردی به پایداری خود، شهر، روستا و مردم محلی فکر می کند و منجر به اشاعه فساد نمی شود.

نایب رییس جامعه بومگردی با اشاره به بیکاری بومگردی ها اظهار کرد: نه تنها بومگردی ها، بلکه همه تاسیسات گردشگری نزدیک به دو سال است وضعیت اقتصادی و معیشتی خوبی ندارند.

این اقامتگاه ها معمولا دو طیف مسافر دارند؛ گردشگران خارجی و طبیعت گردان که بعد از خروج یک جانبه آمریکا از برجام، سفر توریست های خارجی به ایران کم شد و بعد از گرانی بنزین هم سفرهای داخلی کاهش یافت.

در تمام این مدت دغدغه همه ما حفظ نیروی انسانی و بقا بوده است.

در این یک سال هم ارتباط مان را با 16 استان که جامعه بومگردی دارند مستمر ادامه داده ایم تا مبادا اقامتگاهی از چرخه خارج شود و یا نیروها بیکار شوند.

آخرین لطفی هم که به ما شده وام با سود 12 درصد و بازپرداخت دوساله بود که نمی دانم چند درصد از بومگردی ها یا تاسیاست گردشگری موفق به دریافت آن شدند.

متاسفانه گردشگری همه طوره مورد بی مهری است.

او افزود: همه ما شرایط دولت و تحریم ها را متوجه هستیم.

عطای حمایت را هم بخشیده ایم.

حداقل بی انصاقی نکنند.

خوش باور بودیم که از ما به خاطر اشتغال زایی، ارزآوری، رونق اقتصاد در بافت های تاریخی و روستایی و تبدیل تهدیدها به فرصت، حمایت می شود.

کفه فرهنگی در این اقامتگاه ها بر کفه تجارت سنگینی می کند؛ در بسیاری از این اقامتگاه ها روی آیین ها و سنت ها تاکید بسیاری می شود، به طوری که بیشتر آن ها پاتوق های فرهنگی، مذهبی و ایرانی ـ اسلامی شده اند.

حال امکان دارد در بعضی جاها شاهد اتفاقات ناگوار باشیم اما آیا این اتفاقات در جای دیگر رخ نمی دهد؟ آیا با یک اتفاق باید آبروی کل صنف را ببرند؟ بومگردی یک واژه معمولی نیست، گویای هویت و رنج جماعتی است و نباید به سادگی آن را کنار واژه فساد بگذارند.

رضوانیان از وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی درخواست کرد نسبت به اظهاراتی که مطرح شده مواضع منفعلانه نداشته باشد و با توجه به جایگاه ویژه علمای دینی و نمایندگان مجلس در بین مردم، دیداری با آن ها داشته باشد تا نقش گردشگری در ارزآوری و اشتغال زایی و اثر تحریم و کرونا بر معیشت آن مطرح شود تا حداقل شاهد حمایت های لفظی باشیم و کمی دلگرم شویم.

او اظهار کرد: گردشگری در این دوران خیلی سختی کشید.

به این فکر کنیم یک روستایی که با هزار امید خانه اش را به بومگردی تبدیل کرده و یک سال هم بدون هیچ درآمدی با بدهی پشت سر گذاشته، وقتی می شنود در کنار فعالیتش از کلمه فساد استفاده شده، چقدر ادامه مسیر برایش دشوارتر می شود.

افزایش بومگردی ها به عنوان اقامتگاه ارزان و خانواده پسند یکی از ایده های علی اصغر مونسان از زمان آغاز ریاست سازمان میراث فرهنگی و گردشگری بود.

سقف عددی که او به آن فکر می کرد دوهزار واحد بومگردی بود که البته از ابتدا به این نگاهِ صرفا آماری نقدهایی وارد شد.

در نهایت، علی اصغر مونسان، وزیر میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی زمستان 98 خبر داد که تعداد بومگردی ها از مرز دوهزار واحد عبور کرده است؛ اقامتگاه هایی که دقیقا از همان روزها که همزمان شد با شیوع ویروس کرونا، یک سال تعطیلی و بیکاری را تجربه کرده اند و برخی از آن ها برای رهایی از بار هزینه ها حتی به حراج گذاشته شده اند.

انتهای پیام
کلید واژه ها: اقامتگاه های بومگردی - اقامتگاه - نیروی انتظامی - نظارت - نایب رییس - جامعه - مهمان - تاسیسات گردشگری - انتظامی - دستگاه - مستقیم - استان اصفهان - مستمر - مختلف - نیروی - وزارت - غیرقانونی - روستاهای - کشور - سنتی - رییس - نایب - تاسیسات - گردشگری - درخواست - خانه ها - فعالیت - اصفهان - استان - ریاست