سکوت در باره ابعاد تحریم کافی است/ عباس عبدی

عباس عبدی - روزنامه اعتماد یکی از نقدهای جدی که به دولت وارد است، باز نکردن ابعاد و آثار تحریم ها است.

بزرگترین تحریم هایی که علیه یک کشور اجرایی شده است.

البته انگیزه اصلی این سکوت تا حدی قابل درک است، ولی بی فایده یا حتی زیان بار بودن آن نیز بر کسی پوشیده نیست، شاید به علت همین سکوت است که مخالفان دولت نیز دچار اشتباه محاسبه شده اند و گمان می کنند که تحریم اهمیتی ندارد و به قول مرادشان اگر از آنان در باره تحریم بپرسی؛ خواهند گفت تحریم چی هست؟ تحریم نَمَدی؟!! نتیجه این بی اطلاعی همین مصوبات خواهد شد.

علت مسکوت گذاشتن ابعاد تحریم این است که نمی خواهند مردم دچار یأس شوند.

شاید هم می خواهند جلوی عامل تحریم بگویند که ما تحمل می کنیم.

شاید هم اگر ابعاد آن گفته شود تندروها خواهند گفت که این حرف ها برای کوتاه آمدن در برابر دشمن است.

طبیعی است هر کسی متوجه این گونه ملاحظات می شود.

مثل زمان جنگ.

هر کشوری در برخی از مقاطع جنگ می کوشد که خسارات خود را پنهان کند و تلفات دشمن را زیاد نشان دهد.

این رفتار بیش از آنکه برای فریب دشمن باشد برای امید آفرینی نزد نیروهای خودی است تا روحیه خود را از دست ندهند.

دشمن که می داند چقدر تلفات داده! شاید در کوتاه مدت و در موردی خاص کار بدی نباشد، ولی در میان یا بلندمدت عوارض وحشتناکی دارد.