سونامی مهاجرتِ موزیسین ها از «شادمهر» تا «رضا شیری»

به گزارش سایت قطره و به نقل ازایلنا، پاپ موسیقی پولسازی است و در همه کشورها جنبه ی تجاری بودن موسیقی پاپ مورد توجه بوده و هست.

یکی از اهداف تهیه کنندگان ایرانی نیز کسب درآمد است که با تولید آلبوم و برگزاری کنسرت های سالانه محقق می شود.

البته باید یادآور شد که تعداد تهیه کنندگان و موسساتی که در جهت تولید آثار و برگزاری کنسرت های پاپ فعالیت می کنند بسیار کمتر از تعداد خوانندگانی است که به صورت حرفه ای در حال فعالیت هستند.

این عدم تناسب بخشی از دلایل ایجاد مافیایی است که بر نوع و نحوه انتخاب خوانندگان و آثار آن ها تاثیر می گذارد، چراکه تعداد تهیه کنندگان و کنسرت گذاران ایرانی بیشتر از انگشتان دو دست نیست و همین محدودیت باعث شده چند نفر معدود بر نحوه انتخاب خوانندگان نظارت کنند و برای مطرح کردن آن ها تصمیم بگیرند.

به طور معمول تهیه کنندکان و موسساتی که در زمینه موسیقی پاپ فعالیت می کنند با تنظیم قراردادهای یکطرفه خوانندگان پاپ را برای مدت زمانی مشخص در اختیار می گیرند و بر نحوه فعالیت آن ها نظارت می کنند و با تولید آثار و برگزاری کنسرت های متعدد ضمن مطرح کردن خواننده، توسط او سود سرشاری به جیب می زنند و پس از مدتی نیز خواننده دیگری را جاگزین فرد قبلی می کنند و این چرخه همچنان ادامه دارد.