مادرانه های «بهیار مهربان» /بذر مهرورزی در خط مقدم خدمت

از زمان شیوع پاندومی کرونا همواره کادر درمان و بهداشت در قامت قهرمان در خط مقدم نبرد با کرونا و خدمت به مردم ایستاده اند، در این میان تعدادی از این قهرمانان شاید همیشه در لباس مدافعان سلامت گمنام بمانند اما فداکاری ها و زحمات شان، - خبرگزاری فارس_کتایون حمیدی: مدافع سلامت که باشی، شغلت با عشق گره می خورد، دل و روحت نیز با رنگ لباس های سفیدت همرنگ می شود، دیگر خستگی برایت معنی ندارد، نه تعطیلات داری و نه آرامش، خودت را وقف بیماران می کنی و عاشقانه به هموطنانی که با مرگ دست و پنجه نرم می کنند، خدمت رسانی می کنی و نسخه آرامش برایشان می پیچی.

در خط مقدم خدمت این روزها هر چقدر از مدافعان سلامت بگوییم کم است، آنها ماه هاست که در نبردی نابرابر با ویروس کرونا هستند، اگر چه می دانند حتی ممکن است در این نبرد جانشان را از دست بدهند، اما با این حال عاشقانه مانده اند و خدمت می کنند تا ما بمانیم.

امروز برای انعکاس ایثار و فداکاری های مدافعان سلامتی که گمنام مانده اند به سراغ یکی از آنها رفته ایم.

او همان بهیاری است که عکس های تزیین بشقاب های میوه او برای بیماران مبتلا به کرونا اخیرا در شبکه های اجتماعی دست به دست می شد.

چه بگویم؟ حیرانم حتی دکتر مسعود فقیه دینوری، رییس بیمارستان امام رضا (ع) تبریز با انتشار این تصاویر در پیج اینستاگرامی اش نوشت: مانده ام چه بگویم؟ حیرانم.

نامش فاطمه آقازاده و اهل بناب است، او چهار سالی می شود که به عنوان بهیار مرکز آموزش درمانی امام رضا (ع) تبریز مشغول به کار است.

  برای  گفت وگو با این بهیار فداکار با رعایت پروتکل های بهداشتی بیمارستان ها، راهی مرکز آموزش درمانی امام رضا (ع) تبریز می شویم تا پای صحبت هایش بنشینیم.

پرستاران و بهیاران اورژانس و بخش ویژه  لباس های مخصوص کرونا (گان) به تن دارند و در تکاپو هستند.

آنها در این 9 ماه نه تعطیلات داشتند و نه آرامش، خستگی را می توان در چشم هایشان به وضوح دید، ولی همچنان با عشق در خط مقدم نبرد با کرونا و خدمت به بیماران ایستاده اند، حتی برخی شان هم به کرونا مبتلا شدند اما بهبود پیدا کردند و برگشتند و مجددا لباس رزم پوشیدند.

با پرس و جو از همکارانش خانم آقازاده را در بخش کرونا در کنار تخت یکی از بیماران می یابیم.

نسخه آرامش برای بیماران کرونایی شیلد صورتش را کنار کشیده و با لبخندی که از پشت ماسک بر لبانش جاری است، میهمانمان می کند.

  می گوید: وقتی کرونا آمد، ترس خیلی چیزها را داشتیم، زیرا اصلا نمی دانستیم که قرار است چه بر سر ما و مردم بیاید و حتی در برخی مواقع آن را ویروس میکروسکوپی می دانستم که سریع رخت بسته و می رود ولی نه تنها این گونه نشد بلکه به یک میدان نبرد بزرگی تبدیل شد که سربازان اصلی آن، مدافعان سلامت شدند.

آقازاده ادامه می دهد: در آی سی یو 5 بیمارستان امام رضا (ع) مشغول به کار هستم که مخصوص بیماران کرونایی است، شاید باور نکنید ولی از اینکه در این بخش کار می کنم، هر روز خدا را شکر می کنم که پروردگار روی من هم حساب کرده است.

قهرمانان نامریی همان طور که در حال گفت وگو هستیم، با ظرافت خاصی میوه ها را روی بشقاب می چیند و حتی به چند تخت اشاره می کند که بیمارانش علاقه زیادی به موز و پرتغال دارند.

به او می گویم، مگر اینجا هتل هست که حتی به تزیین بشقاب بیماران توجه  می کنید، می گوید: حدود 10 ماه است که ویروس کرونا نفس جهان را گرفته و همه را حسرت به دل از کوچکترین عادت ها کرده است، بین همه فاصله انداخته و هر روز شاهد اتفاقات جدیدی در زندگی روزمره خود هستیم ولی در طی این مدت که به صورت مستقیم با کرونا در ارتباط بودم به این نتیجه رسیده ام که کرونا آمده است تا خیلی ها الک شوند، چهره واقعی خیلی ها عیان شود و در مقابل مهر و محبت جاری شود.

آقازاده معتقد است، عشق و محبت و توجه به بیماران مبتلا به کرونا واکسن اصلی درمان این بیماری است و می تواند از درد انسان ها بکاهد.

 او در این خصوص می گوید: وقتی می توان محبت کرد، عشق ورزید، دست گرفت و عشق خدا را در زندگی دید پس چرا راه دور برویم و به جاده خاکی بزنیم.

او ادامه می دهد: به خدا، بارها به خاطر کوچکترین کاری که برای رضایت بیماران انجام داده ام، پاداش های کلانی از سوی پروردگار در زندگی ام جاری شده است.

می گوید: عاشق دعاهای خیر بیماران هستم، بارها به من گفته اند که چطور از ویروس تن ما نمی ترسی و با دستان خود میوه را بر دهانمان می گذاری که من فقط به این جمله اکتفا می کنم که ما همه در آزمون الهی هستیم.

خانم آقازاده ماه هاست که از دیدار پدر و مادرش محروم شده، او می ترسد تا ناقل بیماری به والدین خود باشد، از این رو سعی می کند تا چند ماه یکبار به دیار خود برود و دیداری از دور داشته باشد.

ماجرای مادر باردار متصل به ونتیلاتور  او از خاطرات خوب و بد این روزهای کرونایی هم تعریف می کند: مادر جوان بارداری را بستری کردند که حال عمومی وخیمی داشت، بلافاصله به دستگاه ونتیلاتور وصل شد، همه از او قطع امید کرده بودند و هر آن امکان داشت تا مادر و جنینش از دست بروند و بدتر آنکه خود مادر تک فرزند بود؛ خلاصه روزهای پرفشار زیادی را متحمل می شدم ولی خداوند در یک لحظه معجزه خود را نشان داد و مادر به هوش آمد و نوزادش را هم (  8ماهه) در بیمارستان به دنیا آورد، این بهترین خاطره من از این روزها بود که از شدت خوشحالی اشک شوق ریختم.

آقازاده ادامه می دهد: اما به قول شما، کرونا سراسر غم و ناراحتی است؛ چند روز پیش، برادر یک دختر 30 ساله مبتلا به کرونا و متصل به ونتیلاتور جلوی بخش آن قدر گریه و زاری می کرد، برای خواهرش خیلی بی تاب می کرد، من هم سعی می کردم تا دلداری اش بدهم، مدام بالای سر خواهرش قرآن می خواندم ولی با وجود همه تلاش ها، آن دختر جوان جان باخت و من مانده ام و چشمان گریان برادر آن دختر که مدام جلوی چشم هایم بود.

او به خواندن یاسین بالای سر بیماران متصل به دستگاه هم اشاره ای کرده و می گوید: بیماران مبتلا به کرونا به قدری مظلوم هستند که حتی از دیدن عزیزانشان هم در لحظات آخر عمرشان محروم می شوند، به خاطر همین بالای سر برخی از بیمارانی که وضعشان وخیم است قرآن می خوانم.

این بهیار که در بیمارستان امام رضا (ع) به بهیار مهربان معروف است، می گوید: یادم هست وقتی دهقان فداکار در این بیمارستان بستری بود، هر روز برای سلامتی اش دعا می کردم و مدام اشک می ریختم.

او اضافه می کند: وقتی متوجه وخامت حال او شدم، بالای سرش در حال خواندن یاسین بودم و برایش طلب آرامش و مغفرت می کردم.

کلید واژه ها: مدافعان سلامت - خدمت - سلامت - کرونا - مدافع - عاشقانه - مقدم - نبرد - قهرمان - خدمت به مردم - مدافع سلامت - ویروس کرونا - آرامش - خدمت رسانی - قهرمانان - خبرگزاری - لباس - بیماران - فداکاری - تعطیلات - بهداشت - ویروس - رسانی - خستگی - همیشه - گمنام - درمان - شیوع - زمان - دیگر