جنگ طبقاتی بریتانیا با کودکان

بوریس جانسون ادعا کرده است که از سال 2010 که محافظه کاران به قدرت رسیده اند، از تعداد کودکانی که در فقر زندگی می کنند 400 هزار نفر کمتر شده است.

همانطور که کمیسیونر کودکان تایید کرده این یک دروغ است.

- گروه غرب از نگاه غرب خبرگزاری فارس: وقتی برای اولین بار در مورد فقر کودکان در انگلیس گزارشی تهیه می کردم، از دیدن چهره کودکانی که با آنها رو به رو می شدم به خصوص از دیدن چشم هایشان بهت زده می شدم.

چشم های آنها فرق داشت: نگران و وحشت زده بود.

در سال 1975 در هاکنی از خانواده برانزدن فیلم می گرفتم.

ایرنه مادر خانواده می گفت که به کودک دو ساله اش بشقابی ذرت برشته داده است: او به من نمی گوید که گرسنه اش است، فقط ناله می کند.

وقتی ناله می کند می فهمم که مشکلی وجود دارد.

وقتی پرسیدم الان چقدر پول در خانه دارد در جواب گفت پنج پنس.

ایرنه گفت که احتمالا مجبور می شود به خاطر بچه به روسپیگری روی بیاورد.

شوهرش جیم راننده کامیونی که به دلیل بیماری قادر به کارکردن نبود هم کنارش نشسته بود.

ظاهرشان جوری بود که انگار از اندوهی مشترک و خصوصی رنج می برند.

این کاری بود که فقر با آنها کرده بود.

بنا به تجربه من آسیب های فقر شبیه لطمات جنگ است؛ می تواند تا آخر عمر طول بکشد، به عزیزان انسان تسری پیدا کند و به نسل بعد منتقل شود.