جاده ای به نام مرگ؛ وقتی جان مردم فدای کمبود اعتبار می شود

جاده بوشهر را که ادامه دهی و جلو بروی حدود ده دقیقه بعد تابلوی سیاخ دارنگون را مشاهده می کنی و وارد جاده ای می شوی با عرض حدود شش متر و تردد بالا تا با عبور از روستاها به دهستان اصلی سیاخ دارنگون به فاصله 40 کیلومتری از شیراز برسی.

- به گزارش سایت قطره و به نقل ازخبرگزاری فارس از شیراز، سیاخ دارنگون، دهستانی بزرگ با 24 روستا و 14 هزار نفر جمعیت و آب وهوایی سرد و معتدل با موقعیت گردشگری عالی که آواخر هفته و ایام تعطیل مملو از جمعیت می شود.

جمعیتی که کم نیست تعدادشان، اما شاید با ورود به جاده ای که از آن به مرگ تعبیر می شود راه بازگشتی نداشته باشد! دهستانی که سال 73 وقتی چهار هزار نفر جمعیت داشت این جاده برایش ساخته شد و امروز که جمعیتش از 14 هزار نفر می گذرد و راه مواصلاتی شیراز به کوار، فیروزآباد و عسلویه است و 30 هزار باغ شهری دارد با همه مسافران و برو و بیایش هنوز هم به همان جاده کم عرض بدون شانه بسنده کرده است.

جاده ای که اهالی روستا و مالکان باغ شهرها آن را جاده مرگ می نامند و در طول این سال ها بارها شاهد از دست دادن عزیزان شان در این جاده نا ایمن بوده اند.

به گفته اهالی روستا، سیاخ دارنگون بزرگ ترین دهستان شهرستان شیراز است و با گنجایش حدود 15 روستا امروز 24 روستا را در خود جای داده است و در حال ارتقا به بخش است، بخشی که از امکانات بخش بودن، فقط اسمش را د�