تفاوت اختلال اُتیسم و بیش فعالی؛ علائم، تشخیص و راه های بهبود

اختلالات عصب تحولی، گروهی از اختلال ها است که در دوره اول رشد کودک نشانه های خود را نشان می دهد.

- تفاوت اختلال اُتیسم و بیش فعالی؛ علائم، تشخیص و راه های بهبود اختلالات عصب تحولی، گروهی از اختلال ها است که در دوره اول رشد کودک نشانه های خود را نشان می دهد.

به گزارش سایت قطره و به نقل ازایسنا، بنابراعلام ایده های کوچک نوین، راه تشخیص این اختلال ها، عملکرد کودک و تغییرات در رشد او است.

اختلال اتیسم و بیش فعالی دو اختلال شایع عصب تحولی هستند.

اختلال طیف اُتیسم آثار پایداری در ارتباطات و تعاملات اجتماعی کودک می گذارد.

الگوهای رفتاری یک کودک با این اختلال، علائق و فعالیت های او تکراری است.

این در حالی است که اختلال نقص توجه یا بیش فعالی، مشکل در توجه، سازماندهی، سطوح فعالیت و کنترل تنش است.

کودک بیش فعال نمی تواند تمرکز کند و با آرامش یک جا بنشینند.

بیش فعالی؛ کودکِ فراموش کارِ پرهیجان کودک بیش فعال، فراموش کار به نظر می رسد و به راحتی حواسش پرت می شود.

به نظر می رسد گوش نمی کند و دستورالعمل ها را دنبال نمی کند.

زود کج خلق می شود و نمی تواند از پس تنش های محیط بربیاید.

برای کودک بیش فعال سخت است که تکالیفش را انجام دهد و روی یک کار خاص تمرکز کند.