سیاست های دوگانه جمعیتی نهادهای بین المللی

موضوع کاهش جمعیت در کشورها، یکی از اقدامات خبیثانه ای است که نهادهای بین الملل با تمهیدات و سیاست گذاری های مختلف در پی اجرای آن بوده اند تا از این طریق بتوانند با سهولت بیشتری خواسته های خود را به دولت ها و ملت ها تحمیل و آنهار را استثمار کنند.

- به گزارش سایت قطره و به نقل ازخبرگزاری فارس از اراک، از بدو تشکیل اولین نهاد بین المللی تحت عنوان جامعه ملل در اواسط جنگ جهانی دوم و ناکامی و انحلال آن در سال 1939 و پس از آن از زمانی که ایده تشکیل یک سازمانی بین المللی توسط دولت های بزرگ آن زمان یعنی دولت های آمریکا و انگلیس مطرح شد و به دنبال آن پس از ایجاد   سازمان ملل در سال 1941 تاکنون، سیاست گذاری های این نهادها و مراکز وابسته به آنها در امور مختلف متناسب با کشورهای هدف، کاملاً جهت دار و دوگانه و بلکه چندگانه بوده است.

موضوع کاهش جمعیت در کشورها، یکی از اقدامات خبیثانه ای است، که این نهادها طی این مدت با تمهیدات و سیاست گذاری های مختلف در پی اجرای آن بوده اند تا از این طریق بتوانند با سهولت بیشتری خواسته های خود را به دولت ها و ملت ها تحمیل و آنهار را استثمار کنند.

به عنوان مثال؛ در ایران از بیش از 70 سال پیش یعنی از زمان رضا شاه در سال 1320 که جمعیت کشور فقط 11 میلیون نفر بود تا ابتدای انقلاب اسلامی در سال 1357 که جمعیت کشور کمی بیش از 30 میلیون نفر برآورد شده�