روایت های متضاد سینما متروپل

آنچه که در بررسی جامعه شناختی حادثه ی متروپل به آن می رسیم وجود دو دنیای متفاوت است.

دنیای افرادی که با زد و بند و رانت به آلاف و ألوف رسیده اند و اکثریتی که آسفالت کوچه هایشان سقف آرزویشان است.

- فاضل دریس پرده ی اولمتروپل نام یک سینماست در آبادان قدیم و حک شده در خاطرات مردمانی که به شادمانی شهره هستند.

در عین سادگی مهمان نوازند و با لبخند استقبال و با جوک و خنده بدرقه ات می کنند.

به همین خاطر اندوه در این شهر عجیب بنظر می رسد که این روحیه ی جمعی در واقع نتیجه ی خودسازی اجتماعی آبادانی هاست در بعد از پایان جنگ تحمیلی و زخم های عمیق مانده از آن دوران و در میان انبوه خراب کاری های دوران معروف به بازسازی بعد از جنگ و دسته گل های مکرر مدیریت شهری در چندین دوره ی شوراها و مجلس .

به همین خاطر فاجعه ی دوم خرداد متروپل اوج تراژدی مستندی است که شهروندان هر روز با چشمان خود می دیدند و فقط انگار مدیران و مسؤولان نمی دیدند یا از فرط خستگی یا تکرار ملال آور مستند شهر پشت دستگاه نگاتیو آنها را خواب برده بود.

سوء مدیریت و به تعبیر محلی مدیریت شلشی و حاکمیت ضوابط و رانت در مناسبات درون شهری و استانی یک واقعیت آشکار است که زدودن آن علاوه بر مجازات عاملان و مسببان می بایست به عقیم سازی مراکز فساد و رانت منتهی شود و این مطالبه با صدایی رسا و بلیغ د