شهیدی که قبل از شهادت همسایه بهشتی اش را شناخت+عکس

وقتی از خواب بیدار شد، تب و لرز امانش را بریده بود.

صبر کرد حالش کمی بهتر شود.

با دوستانش راهی بهشت رضا (ع) شد تا رازی را کشف کند.

- آیت الله ضیاء آبادی در مسجد علی بن موسی الرضا (ع) نشسته بود.

از 13 سالگی نماز شب، قرائت زیارت عاشورا در صبح و غسل روز جمعه اش قطع نمی شد.

شهید منوچهر پلارک اسمش منوچهر بود، اما بعدها اسم احمد را برای خودش انتخاب کرد.

در عنفوان جوانی فرمانده آرپی چی زن های گردان عمار لشکر 27 محمد رسول الله (ص) شد.

بارها به جبهه رفت.

وقتی خبر شهادت هم محله ای هایش را می شنید، در مراسم تشییع شان شرکت می کرد و معمولاً با دست خودش پیکر شهدا را در قبر می گذاشت.

روی قبرم بنویسید امام دوستت دارم شش سال از زمان آغاز جنگ گذشته بود که وصیت نامه اش را در روز ظهر عاشورا مصادف با 24 شهریور سال 65 نوشت.

حتی نوشته روی سنگ قبرش را انتخاب کرده بود که فقط یک بخش از آن نوشته روی مزارش حک شد: بر روی قبرم فقط و فقط بنویسید امام دوستت دارم و التماس دعا دارم که می دانم بر سر قبرم می آید.

مزار شهید منوچهر پلارک علاقه زیادی به زیارت امام رضا (ع) داشت.

حتی در آخرین اعزام به منطقه باز هم به پابوس امام رئوف رفت.

یک روز صبح، با تب و لرز از خواب بیدار شد.