تهران شهر خوبیه، به شرطی که...

«تهران شهر خوبیه، به شرطی که هر صبح که از خواب پا می شی یه بلیت بوشهر تو جیبت باشه.

» - ایسنا/بوشهر در جایی احسان عبدی پور نوشته بود: تهران شهر خوبیه، به شرطی که هر صبح که از خواب پا می شی یه بلیت بوشهر تو جیبت باشه.

من سال 1386، در 25سالگی، آمدم بوشهر.

البته چهار سال اول عمرم را در بوشهر بودم.

اما این رجعت اتفاقی که فکر می کردم درنهایت دو سال طول می کشد تا حالا ادامه داشته است.

شهری که کمتر از یک سال پس از مستقر شدن در آن، فهمیدم همان جایی است که می خواهم همیشه شهروندش باشم.

وقتی سخن از زیستن در منطقه ای از کره ی خاکی پیش می آید، معمولاً چند آیتم وجود دارد که برای انتخاب شهر منتخب و رؤیایی ما ملاک امر قرار می گیرد.

فارغ از همه ی آیتم های متفاوت، به نظرم مهم ترین آن ها برای زیستن در یک شهر احساس امنیت است.

این حس حسی نیست که بتوان با امکانات و پول بدان رسید.

این حس با وجود فاکتورهای گوناگون پدید می آید که به نظرم مردم آن شهر مهم ترین آن ها هستند.

خیلی شنیدیم که پرسیده شده که آیا مردم این شهر یا آن شهر آدم های خوبی هستند.

بوشهر شهری نیست که با ساختمان های شیک و مدرن معنا پیدا کند.

آنچه به بوشهر هویت می دهد مردمانش هستند.

بوشهر شهر مدارا است؛ شهر گفت وگو است.