تبعیض به مثابه خوره/ عباس عبدی

عباس عبدی در روزنامه اعتماد نوشت: توهین زشت یک روحانی به رییس جمهور در برنامه زنده تلویزیونی، واکنش خیلی ها را برانگیخت.

در حالی که به نظر می رسد ابعاد ماجرا بسیار بزرگ تر از یک توهین است.

سعی می کنم که به بخشی از این ابعاد بپردازم.

اول از همه فقدان وجود فرهنگ گفتگو حتی در برنامه ای به ظاهر گفتگومحور است!! در این برنامه ها باید فراتر از شخصیت افراد به عملکردها و سیاست ها پرداخت و نتیجه گیری را برعهده بیننده گذاشت.

در همین مورد اخیر، بعید است که حتی اندکی از افراد بدانند که مهمانان برنامه در باره چه چیزی گفتگو کرده اند و چه نظراتی داشته اند؟ اذهان همه متوجه همین توهین و الفاظ مشابه آن شده است.

شاید مهمان برنامه می دانسته که برای برجسته و دیده شدن باید توهین کند، چون محتوای منطقی جذابی نمی توانسته ارایه کند.

در واقع این کار در ادامه سیاست و دیپلماسی عمومی است که برخی از این افراد که منتسب به یک مجموعه خاص از اصول گرایان هستند در پیش گرفته اند.

آنان یا توهین می کنند یا حرف های به غایت نابخردانه و عجیب می زنند تا در فضای عمومی زنده بمانند.

آنان از این طریق دنبال کسب شهرت هستند.

پیش تر هم گفته ام رفتارشان مثل ادرار کردن برادر حاتم طایی در چاه زمزم است.