هنرمندانمان را بردند...

رفته بودم دیدن عباس نواب دانشمند که نفس کم آورد و پسرش گفت وگو را ادامه داد؛ از مادرش گفت که او هم بافنده بوده، از خودش که رنگرزی می کرده و بیکار شده و بعد، - از مردی که می خواست ایران را به بزرگ ترین تولید کننده ابریشم دنیا تبدیل کند اما چین امانش نداد.

می گوید: کل اصفهان در رده پدرم نداشتیم و نداریم.

الان من و برادرهایم کار می کنیم و کسری را هم از پدرم یاد گرفته ایم، مشهدی علی شاگرد پدرم هم هست که کسری می داند و 4 یا 5 سال از بابام کوچک تر است ولی چند سالی است که از کار رنگرزی بیرون آمده.

مادرم مریم قلع ریز هم بافنده فرش بودند.

سر حرف را با حمیدرضا نواب دانشمند، باز می کنم: مادرتان از چه کسی بافندگی را یاد گرفتند؟ بافندگی را از مادرِ پدرم مرحوم همدم پری یاد گرفتند و بیست سال کارکردند، نقش های مختلفی می بافتند ازجمله لچک و ترنج.

کارگاه هم داشتند؟ پدرم کمکش کرد تا کارگاه بزند، اول کارگاهی در گزوبرخوار داشتند و بعد هم کارگاهش را در خانه دایر کرد.

مریم قلع ریز، بافنده فرش ابریشم.

شما هم کسری کار می کنید؟ بله الان هم کسری فقط من و برادرهایم کار می کنیم.

رنگ گیاهی یا جوهری؟ هم گیاهی و هم جوهری؛ هر دو را انجام می دهیم.

بر اساس سفارش؟ بله، قبلاً هم بر اساس سفارش کارمی کردیم اما نسبت سفارش ها به قبل الان ، یک به هزار است.