یک صلوات خاص

اوایل اسارت در گروه های پنج، شش نفره سفره پهن می کردیم و غذا می خوردیم.

عده ای هم دوست داشتند به صورت انفرادی غذا بخورند ولی بعدها برای اینکه اتحاد و انسجام بیشتری داشته باشیم، - اوایل اسارت در گروه های پنج، شش نفره سفره پهن می کردیم و غذا می خوردیم.

عده ای هم دوست داشتند به صورت انفرادی غذا بخورند ولی بعدها برای اینکه اتحاد و انسجام بیشتری داشته باشیم، تصمیم بر این شد که همگی سر یک سفره جمع شویم.

به گزارش سایت قطره و به نقل ازایسنا، مرتضی تحسینی یکی از آزادگان استان زنجان در آغاز عملیات فتح المبین در دشت عباس به اسارت دشمن درمی آید و 101 ماه از بهترین دوران عمر جوانی اش را در شرایط دشوار اسارت به سر می برد.

او خاطرات خود را در کتابی با عنوان کمپ هشت به ثبت رسانده است.

تحسینی در سطرهایی از این کتاب روایت کرده است: سفره نمادی از اتحاد آزادگان اوایل اسارت در گروه های پنج، شش نفره سفره پهن می کردیم و غذا می خوردیم.

عده ای هم دوست داشتند به صورت انفرادی غذا بخورند ولی بعدها برای اینکه اتحاد و انسجام بیشتری داشته باشیم، تصمیم بر این شد که همگی سر یک سفره جمع شویم.

بنابر این از سفره های کوچکی که به هم دوخته شد سفره ای به طول 10-12 متر و به عرض 60 سانتی متر تهیه کردیم.