خاطرات روحانی و داوطلب غسال نیشابوری

هیچ چیز تلخ تر از دیدن اشک های مردی نیست که همسر باردارش را فقط چند روز قبل از تولد نوزادش به خاطر کرونا از دست می دهد.

- به گزارش سایت قطره و به نقل ازخبرگزاری فارس از نیشابور، علی قاری روحانی غسال داوطلبی است که از اولین روزهای شیوع کرونا تجهیز و تطهیر اموات کرونایی نیشابور را به همراه دوست روحانی اش انجام می دهد.

او بیان می کند: 15 روز بعد از شیوع کرونا به بهشت فضل آمدم، همه چیز را با چشمان خودم دیدم، همان روز تصمیم را گرفتم، این روحانی جوان بیان می کند: روزهای اول اموات را که با لباس بیمارستان می آوردند، سرزانوهایشان را با قیچی می بریدم حنوط می دادیم و بعد از تیمم دفن می کردیم.

نیشابور سومین شهر که اموات کرونایی تغسیل می شدند قاری می افزاید: چند روز بعد که مقام معظم رهبری فرمودند، تجهیزات اموات کرونایی باید کامل باشد، نیشابور سومین شهر بعد از قم و مشهد بود، روزهای اول آمبولانس که می آمد عزیزانشان بعد از غسل هم جرئت نزدیک شدن به آمبولانس را نداشتند، چهار نفر زیر تابوت را می گرفتند و عزیزانشان از فاصله دور نگاه می کردند، این برایم غربت روضه حضرت زهرا (س) و حضرت علی (ع) را تداعی می کرد.

تفاوت در عمق قبر است این روحانی جوان ادامه می دهد: شایعه دفن اموات کرونایی در آهک، اندوه و مظلومیت خانواده های داغدار مرا مصمم کرد که با لباس روحانیت تغسیل، تلقی�