آنچه باید در مورد سیاه چاله ها بدانیم

رییس دانشکده علوم دانشگاه فردوسی گفت: برای شناسایی سیاه چاله ها شواهد مستقیم رصدی وجود ندارد و آن ها معمولا به صورت غیرمستقیم شناسایی می شوند.

- ایسنا/خراسان رضوی رییس دانشکده علوم دانشگاه فردوسی گفت: برای شناسایی سیاه چاله ها شواهد مستقیم رصدی وجود ندارد و آن ها معمولا به صورت غیرمستقیم شناسایی می شوند.

شهرام عباسی در گفت وگو با ایسنا در خصوص معرفی سیاهچاله ها اظهار کرد: سیاه چاله ها موجودات عجیبی هستند.

سیاه چاله ها اولین بار در تئوری نسبیت عام انیشتن مطرح شدند.

طبق این تئوری پیش بینی می شد که تکینگی ای در فضازمان وجود داشته باشد.

وی افزود: سیاه چاله ها برای اولین بار در سال 1967 توسط دانشمندی به نام جان ویلر نامگذاری شد.

سال های زیادی این تصور وجود داشت که در محیط های مختلفی از جهان سیاه چاله هایی وجود دارند اما زمینه رصد آن ها فراهم نشده بود تا وجود سیاه چاله ها در جهان را توجیه کند.

اگر ما جرمی را به هر دلیلی فشرده کنیم، مانند فشردهسازی خورشید به اندازه یک توپ معمولی چگالی آنقدر زیاد و گرانش انقدر قوی می شود که حتی نور هم قادر به خروج از این فضا نخواهد بود.

زمانی که چگالی بسیار زیاد و گرانش بسیار قوی شود، هیچ نور و اطلاعاتی قادر به خروج از این فضا نخواهد بود.