برگزاری وبینار «مفاهیم و کاربردهای نظریه های روابط ابژه در آسیب های روانی»

انجمن علمی دانشجویی روانشناسی دانشگاه خوارزمی وبینار «مفاهیم و کاربردهای نظریه های روابط ابژه در آسیب های روانی و روان درمانی» را برگزار می کند.

- برگزاری وبینار مفاهیم و کاربردهای نظریه های روابط ابژه در آسیب های روانی انجمن علمی دانشجویی روانشناسی دانشگاه خوارزمی وبینار مفاهیم و کاربردهای نظریه های روابط ابژه در آسیب های روانی و روان درمانی را برگزار می کند.

به گزارش سایت قطره و به نقل ازباشگاه دانشجویان ایسنا، اُبژه (به فرانسوی: objet) یک اصطلاح در فلسفه نوین است که معمولا در برابر سوبژه (ذهن) به کار برده می شود.

سوبژه مشاهده کننده و اُبژه آنچه که مشاهده می گردد.

این واژه نخستین بار توسط بنیانگذار روانکاوی یعنی زیگموند فروید در سال 1905 وضع شد.

و برای بیان این حقیقت به کار می رود که برخی اوقات افراد دیگران را آن طور که واقعاً هستند ادراک نمی کنند بلکه آنان را بر مبنای تصورات خود ادراک می کنند.

این امر به گونه ای است که انگار آن ها با یک شخصیت خیالی دو بعدی در ذهنشان رابطه دارند تا با یک شخص واقعی چند بعدی این شخص واقعی دارای آمیزه ای از خصلت ها و ویژگی های مطلوب و نامطلوب است و به چیزی اشاره داشت که وظیفه آن ارضا غرایز بود.

برای مثال مادری که نیازهای اولیه کودک را برآورده میکند برای کودک در نقش یک آبجکت است.