توصیه یک فرمانده به فرزندش

«یادم هست هفته های آخر منتهی به شهادت ایشان بود.

کمی مریض احوال و سرماخورده بودند.

رفتند وسط هال و یک کاغذ A4 گذاشتند زیرپایشان.

من و سعید و مادرم را هم صدا کردند و گفتند: - یادم هست هفته های آخر منتهی به شهادت ایشان بود.

کمی مریض احوال و سرماخورده بودند.

رفتند وسط هال و یک کاغذ A4 گذاشتند زیرپایشان.

من و سعید و مادرم را هم صدا کردند و گفتند: پست و مقام برای من، مثل این کاغذ می ماند.

بعه گزارش ایسنا، هموراه شیوه زندگی کردن برخی افراد در جهان مورد توجه دیگران بوده است و گاهی به دلیل اشتیاق و علاقه یا توانمندی هایی که این گروه به عنوان مرجع دارند؛ سیره و زندگی نامه های شان برای گروهی دیگر مهم و اثرگذار جلوه می کند.

با توجه به جایگاهی که شهدا در دل و ذهن مردم دارند، این گروه عموما به عنوان شاخص های رفتاری و الگوهای زیستی جامعه معرفی می شوند.

یکی ازاین شهدا سردار سرلشکر احمد کاظمی است که پس از سالها مجاهدت در جبهه به عنوان رزمنده و فرمانده، دی ماه سال 1384 به شهادت رسید.

محمد مهدی کاظمی، فرزند شهید احمد کاظمی در خاطره ای روایت می کند: یادم هست هفته های آخر منتهی به شهادت ایشان بود.

کمی مریض احوال و سرماخورده بودند.

رفتند وسط هال و یک کاغذ A4 گذاشتند زیرپایشان.