خاطرات اهالی چند محله تهران از روزهای بمباران

تهران هنوز هم روزهای بمباران را به خاطر دارد.

روزها و شب هایی که نفیر موشک خواب را از سر پیر و جوان می پراند.

سال های بین 1359 تا 1367 که همه ایران شده بود خط مقدم؛ - جنگنده های عراقی آسمان را تصرف می کردند و موشک ها و بمب ها روی سر مردم بی دفاع فرود می آمدند؛ تبریز، شیراز، همدان، زنجان، ارومیه و.

مردم آماج حملات بودند و کودکان و زنان و مردان غیر نظامی به شهادت می رسیدند درحالی که یا در خواب بودند یا وسط مراسم عروسی.

جنگ بی رحم و مهیب از آسمان می بارید.

به گزارش سایت قطره و به نقل ازایسنا، روزنامه ایران نوشت: ذهنش لحظه های مهیب بمباران را پس می زند.

دقیق یادش نیست چه سالی بود که خرده شیشه ها پاشید روی قالی وسط هال و سراسیمه از خانه گریخت: مردم از خانه ها بیرون ریخته بودند و همه جا پر از دود و خاکستر بود.

اگر می خواهی دقیق بفهمی چطور بود باید بگویم مثل وقتی که زلزله می آید.

کمی ساکت می ماند و سر را بالا می برد و به درختی که زیر سایه اش نشسته نگاه می کند.

آسمان صاف است و صدای آژیر قرمز در پارک محله سیزده آبان به گوش نمی رسد.

یکی از محلات تهران که بارها مورد حمله موشک های عراقی در روزهای دفاع مقدس قرار گرفت.

رضا آن زمان نوجوانی 14 ساله بود و یکی از کارهایش سرک کشیدن به محل اصابت موشک ها: کوچه ها را پابرهنه می دویدم تا زودتر خانه یا زمینی را که موشک خورده بود پیدا کن