سرداران خط شکن؛ عبد خالص خدا/ فرمانده بی مدعا

«خدایا ! توبه مرا قبول کن در این وقت سحر، مرا دوست بدار و به نزد خود ببر.

چرا مرا نمی بری؟ من قبول دارم آدم بدی هستم.

- ایسنا/قم فرازی از وصیت نامه شهید کلهری: خدایا ! توبه مرا قبول کن در این وقت سحر، مرا دوست بدار و به نزد خود ببر.

چرا مرا نمی بری؟ من قبول دارم آدم بدی هستم.

تو به لطف خود مرا ببر.

دیگر نمی توانم زنده بمانم.

به شهادت این برادران خسته شدم.

از بس خانه مفقودین، شهدا و مجروحین رفتم، از بس که مادران آنها را دیدم دیگر نمی توانم به گلزار بروم.

قلب من تنگ شده است .

مصطفی کلهری در سال 1338 در شب میلاد با برکت حضرت محمد) صلی الله علیه وآله) در خانواده ای مذهبی در شهر قم به دنیا آمد.

دوران تحصیل مصطفی کوتاه بود، او تا دوره راهنمایی درس خواند؛ به قول پدر بزرگوارش مصطفی پسری بود خیلی غیرتی؛ نمی توانست تحمّل کند که خود تحصیل کند ولی دیگران کار کنند.

با وجود اینکه دانش آموز ممتازی بود درس را رها نمود و به سوی کار شتافت.

او پس از ترک تحصیل به بناّیی روی آورد و تا پیروزی انقلاب، به این شغل پرداخت.

یکی از همکلاسی های قدیمی او تعریف می کند که هر وقت زنگ تعلیمات دینی بود، معلم از مصطفی می خواست که پرده برداری کند؛ او هم همیشه با خوشحالی قبول می کرد؛ داستان هایی که بیشتر تعریف می کرد، ماجرای حر و زائر کربلا، داستان مختار و داستان طفلان مسلم بو