حجه الاسلام حمید رجایی سیمرغ طلایی برای کازابلانکای اصغر فرهادی

فیلم �جدایی نادر از سیمین� اصلا لایق مطرح شدن و گفتگوی انتقادی طولانی هم نیست.

هرگز و هرگز فیلمی نیست که بتوان گفت درخشش خاصی دارد.

برای اسکار دادن به این فیلم، - باید انبوهی از فیلم های پیشین را دور انداخت و ندید گرفت.

اسکار دادن به این فیلم، نظر من را تغییر نمی دهد.

فیلم فروشنده ی آقای اصغر فرهادی را ندیده ام.

تا فیلمی را دو یا سه بار نبینم درباره آن نمی گویم.

در دوران دانشجویی و سال های تدریس و تولید در صدا و سیما (بیست و پنج سال) صدها فیلم سینمایی و مستند را دیدم.

برخی از فیلم ها را تا دوازده بار.

فیلم دزدان دوچرخه (Ladri di biciclette)، کازابلانکاCasablanca) ) بر باد رفته (Gone With The Wind) اتوبوس (یدالله صمدی و با نویسندگی داریوش فرهنگ) بانوی زیبای من (My fair lady) و فیلم پیشین آقای اصغر فرهادی؛ جدایی نادر از سیمین را یکی دو بار.

اینک درباره فروشنده و فیلمی که اصلا آن را نپسندیدم (جدایی نادر از سیمین) نمی خواهم خیلی بگویم.

بلکه درباره فیلم با شکوه و دیدنی کازانبلاکا (ساخته آقای اصغر فرهادی و خانم ترانه علیدوست!) می خواهم سخن بگویم.

یک روز در کلاس درس با استاد گرامی ام جناب آقای مسعود اوحدی گفتگوی طولانی ای داشتم.