قانون درباره «ایست و بازرسی»ها چه می گوید؟

طبق قانون، تنها زمانی می توان کسی را مورد تفتیش قرار داد که یا جرم مشهودی واقع شده یا در جرایم غیرمشهود دستور دادستان مبنی بر ادامه تحقیقات موجود باشد.

- حتی اگر دادستان در جرایم غیرمشهود اذن ادامه بررسی را دهد، این اذن باید به صورت موردی و مصداقی باشد و نمی توان عموم مردم را برای کشف جرم تفتیش کرد.

به گزارش سایت قطره و به نقل ازایسنا، روزنامه قانون نوشته است: در بازخوانی موضوع ایست های بازرسی همواره میزان وجاهت قانونی امر مذکور در هاله ای از ابهام بوده است.

به نحوی که به ظاهر بازرسی افراد در تعارض با حریم خصوصی است اما از حیث قانونی ورود به حریم فردی گاهی مجاز شمرده می شود و نمی توان هرگونه تفتیش را غیرقانونی قلمداد کرد.

از سویی دیگر بازرسی خیابانی در مواردی که جرم مشهودی واقع شده باشد یا شرایط ویژه حاکمیتی اقتضا کند، خلاف قانون نیست و حتی وظیفه ضابطان قضایی ایجاب می کند که وارد عمل شوند اما مشکل زمانی به وجود می آید که معیارهای قانونی در تفتیش افراد به طور دقیق مشخص نیست.

این درحالی است که نص صریح قانون آیین دادرسی کیفری به دفعات، ورود به حریم افراد را جز در موارد خاص مجاز نمی داند.

به نحوی که ماده 44 این قانون مقرر می دارد: ضابطان دادگستری به محض اطلاع از وقوع جرم، در جرایم غیرمشهود مراتب را برای کسب تکلیف و اخذ دستورهای لازم به دادستان اعلا